Antoni Charynek pochodzi z Krakowa, a jego żona Helena z Warszawy.
Antoni Charynek był więźniem oflagu II C – dla oficerów i podoficerów w Waldenbergu. Stamtąd został skierowany do Lęborka. 24.02.1945 roku przybył do Łeby. Tu po wojnie odszukała go pani Helena i w tym samym roku (1945) wzięli ślub. W Łebie w tym czasie robiono przejęcie po Niemcach. Antoni Charynek pełnił funkcje w Zarządzie Miasta. Od 10.07.1945 roku był kierownikiem Miejskiego Wydziału Przemysłu w Łebie, mianowanym przez pełnomocnika K.E.R.M. na Okręg Lębork.
W latach 1949-1954 był oficerem i pełnił funkcję Kapitana Portu , a od 1960 roku członkiem Związku Inwalidów Wojennych w powiecie lęborskim.
Oprócz tego Antoni Charynek sprawował następujące funkcje:
- sekretarza i założyciela Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Łebie,
- założyciela i prezesa Stronnictwa Demokratycznego w Łebie,
- założyciela Spółdzielni Rybołówstwa Morskiego w Łebie
- prezesa Związku Zawodowego Rybaków Morskich w Łebie.
Od 1946 roku rodzina mieszkała przy ul. Wybrzeże 13, a od 1956 przy ulicy Abrahama.
Pani Helena Charynek zmarła w 1949 roku, a pan Antoni w 1969.
Antoni Charynek – harcerz Czarnej 13 w Krakowie, marynarz łodzi podwodnych, obrońca Oksywia, więzień obozu w Waldenbergu.