Bronisława Pałac z domu Karłaczyńska urodziła się 02.02.1923 roku w Białokrynicy (obecnie wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podhajeckim).
Szybko osierocona wraz ze starszą siostrą Marią korzystała z pomocy rodziny, czasami jednak przebywając w ochronkach. W 1941 roku wyszła za mąż za Aleksandra Pałaca i już wraz z mężem i nowo narodzoną córką Zofią oraz siostrą zmienili miejsce zamieszkania.
W 1942 roku zamieszkali w rodzinnych stronach taty – w Dylągówce koło Rzeszowa, a tuż po wojnie los rzucił ich do wsi Gosławice (obecnie dzielnica Opola), gdzie w 1946 roku urodził się syn Mieczysław. Na Opolszczyźnie przebywali krótko. W 1947 roku wraz z innymi repatriantami dotarli na Pomorze Środkowe do wsi Wargowo, gm. Potęgowo koło Słupska. Tu osiedlili się na 11-hektarowym gospodarstwie. Cztery lata później na świat przyszedł kolejny syn Leszek, a w 1954 roku najmłodsza córka Maria. W 1959 roku umarł ojciec rodziny Aleksander.
Przez kolejne cztery lata Bronisława wraz z trójką dzieci (najstarsza córka wyszła za mąż) próbowała utrzymać gospodarstwo, ale ostatecznie zrezygnowała z pracy na roli, przenosząc się do Rąbki pod Łebą, gdzie mieszkała już Zofia po mężu Stawrosiejko.
W 1966 roku Pałacowie przenieśli się do Łeby. Zamieszkali przy ulicy Kościuszki 36. Poza synem Mieczysławem, który po kilku latach już jako żonaty mężczyzna osiadł wraz z rodziną w pobliskiej Ustce, wszyscy na stałe związali się z Łebą.
Bronisława Pałac zmarła w kwietniu 2006 roku, wcześniej w styczniu tego samego roku zginął tragicznie podczas wystawy gołębi w Chorzowie syn Leszek. W Łebie mieszkają obie córki – Zofia Stawrosiejko i Maria Stasiak.